Օսկար մրցանակակիր ռեժիսոր Համդան Բալալը, ով նկարահանել է «Ոչ մի այլ երկիր» վավերագրական ֆիլմը, պատմել է իսրայելական ապօրինի վերաբնակիչների կողմից իր հանդեպ կիրառված խոշտանգումների և բռնությունների մասին, որոնք տեղի են ունեցել նրա ազատ արձակումից հետո։

Բալալը երեքշաբթի օրը հայտնել է, որ նախորդ գիշեր ենթարկվել է վերաբնակիչների հարձակմանը, երբ նկարահանել է նրանց՝ հարևանի տան վրա հարձակման ժամանակ, ապա վերադարձել է համոզվելու, որ իր տունը նույնպես չի հարձակվել։

«Ես պարզապես դրսում էի սպասում, եթե որևէ վերաբնակիչ կամ բանակ հարձակվեր իմ տան վրա», - ասել է նա Reuters լրատվական գործակալությանը՝ ոստիկանության կալանքից ազատ արձակվելուց հետո։

Նա նշել է, որ իրեն գետնին են գցել, մինչ զինվորները գոռում էին, որ կանգնի, և զենքերն ուղղում էին իր վրա։ «Սա խելահեղություն է, պատկերացրեք՝ ձեր ընտանիքը, ձեր երեխաները տանն են, և դուք պետք է պաշտպանեք նրանց», - ասել է նա։

Նա պատմել է, որ վերաբնակիչներից մեկը հարձակման ժամանակ իր գլուխը «ֆուտբոլի գնդակի պես» հարվածել է։

Միջադեպից քիչ առաջ, որի ընթացքում նա ի վերջո ձերբակալվել է իսրայելական անվտանգության ուժերի կողմից, վերաբնակիչների խումբը հարձակվել է Իֆթարի հավաքույթի վրա Սուսյա գյուղում՝ Ալ Խալիլի մոտ։

Երկուշաբթի օրվա միջադեպը վերջիններից էր, երբ իսրայելական վերաբնակիչներին մեղադրել են պաղեստինյան կամ բեդվինական գյուղեր և ճամբարներ ներխուժելու մեջ՝ երբեմն անասուններ գողանալու նպատակով։ Պաղեստինցիներն ու ակտիվիստները, ովքեր հետևում են նման հարձակումներին, ասում են, որ ոստիկանությունն ու բանակը սովորաբար չեն միջամտում։

Ֆիլմի ռեժիսորի կինը՝ Լամիա Բալալը, նշել է, որ վերաբնակիչները հավաքվել են իրենց տան շուրջը, և նրա ամուսինը դուրս է եկել՝ կանխելու նրանց ներխուժումը։

«Վերաբնակիչները հարձակվել են նրա վրա և սկսել ծեծել, ապա նրան ձերբակալել են», - ասել է նա Reuters-ին։

«Նպատակակետ»

«Ոչ մի այլ երկիր» ֆիլմը, որը պատմում է պաղեստինյան համայնքի տեղահանման մասին իսրայելական կողմից, համատեղ նկարահանվել է պաղեստինցի և իսրայելցի ռեժիսորների կողմից և այս տարվա Օսկար մրցանակաբաշխության ժամանակ արժանացել է լավագույն վավերագրական ֆիլմի մրցանակին։

Բալալը նշել է, որ հարձակմանը մասնակցած վերաբնակիչներից մեկը իրեն հայտնի է։

«Սա առաջին անգամը չէ», - ասել է նա։ «Նա բազմիցս հարձակվել է իմ տան վրա և նույնիսկ իր կովերին արածեցրել է իմ տան այգում»։

Բալալը չի խոսում եբրայերեն, բայց նշել է, որ լսել է, թե ինչպես են նրանք իր անունն ու «Օսկար» բառը ասում։

«Ես հասկացա, որ նրանք հատուկ ինձ են հարձակվում», - ասել է նա երեքշաբթի օրը՝ Արևմտյան ափի հիվանդանոցում իր ազատ արձակումից հետո տված հարցազրույցում։ «Երբ նրանք ասում են 'Օսկար', դու հասկանում ես։ Երբ ասում են քո անունը, դու հասկանում ես»։

Իսրայելական բանակը անմիջապես չի արձագանքել Բալալի պնդումներին, թե զինվորները ծեծել են նրան։ Բալալի կողմից որպես հարձակող նշված վերաբնակիչը՝ Շեմ Թով Լուսկին, ով նախկինում սպառնացել է Բալալին, հերքել է, որ ինքը կամ զինվորները ծեծել են նրան։

Ֆիլմի մյուս ռեժիսորներից մեկը՝ Բասել Ադրան, նշել է, որ կարծում է, թե վերաբնակիչները բանակին տարել են ընտանիքի տուն՝ որպես վրեժ ֆիլմում Մասաֆեր Յատտայի տարածքի պատկերման համար, որտեղ տեղի է ունեցել երկուշաբթի օրվա միջադեպը։

«Քանի որ նա իր տեսախցիկով փաստագրում է տեղի ունեցողը, կարծում եմ՝ նա դարձել է թիրախ, և այս կերպ վրեժ են լուծել գիշերը», - ասել է նա։