Ռիդա Աբու Հադայեդի համար ամառը նոր շերտ է ավելացնում Գազայի պատերազմի պայմաններում գոյատևելու ամենօրյա պայքարին։

Երբ ջերմաստիճանը գերազանցում է 30°C-ը, օրը սկսվում է Հադայեդի յոթ երեխաների լացով, ովքեր տանջվում են ընտանիքի նեղված նեյլոնե վրաններում։ Դրսում խոնավությունը անտանելի է։

32-ամյա մայրը կարող է իր երեխաներին թեթևություն տալ միայն թղթի կտորներով կամ սկուտեղով օդ հովացնելով՝ ինչ գտնի։ Եթե ջուր ունի, լցնում է նրանց վրա, բայց ջուրը գնալով ավելի քիչ է դառնում։

«Էլեկտրականություն չկա։ Ոչինչ չկա», - ասում է նա, քրտինքով ծածկված դեմքով։ «Նրանք չեն կարողանում քնել։ Ամբողջ օրը լացում են, մինչև արևը մայր է մտնում»։

Գազայի շոգը ավելի է խորացնում երկու միլիոն բնակիչների դժվարությունները։

Ջրի պակասը, խաթարված սանիտարական համակարգերը և կրճատված բնակելի տարածքները սպառնում են հիվանդությունների տարածմանը, ինչի մասին վաղուց են ահազանգում օգնության կազմակերպությունները։

Շոգ ամառը համընկնում է մաքուր ջրի պակասի հետ, որը մեծամասնության համար հասանելի չէ։ Շատ պաղեստինցիներ ստիպված են երկար ճանապարհ անցնել ջուր բերելու համար և խնայողաբար օգտագործել այն՝ սահմանափակելով իրենց լվանալու և հովանալու հնարավորությունները։

«Մենք դեռ ամռան սկզբում ենք», - ասում է Հադայեդի ամուսինը՝ Յուսեֆը։ «Մեր վիճակը սարսափելի է»։

Իսրայելը գրեթե երեք ամիս արգելափակել է սննդի, վառելիքի, դեղորայքի և այլ մատակարարումների մուտքը Գազա։

Վառելիքի պակասի պատճառով ջրհորներից ջուր մղելու կամ աղազերծման կայանները գործարկելու համար անհրաժեշտ վառելիքը դեռևս չի հասնում տարածք։

Միավորված ազգերի կազմակերպության մարդասիրական հարցերի համակարգման գրասենյակի վերջին զեկույցի համաձայն՝ Գազայում խմելու ջրի արտադրության հզորությունների միայն 40 տոկոսն է գործում։

Բոլորը կանգնած են անմիջական փլուզման վտանգի առաջ։ Մինչև 93 տոկոս տնային տնտեսություններում ջրի պակաս կա, նշվում է հունիսյան զեկույցում։

Հադայեդների ընտանիքը տեղահանվել է, երբ տարհանման հրամանները ստիպել են նրանց լքել արևելյան Խան Յունիսը։

«Մեր կյանքը վրաններում դժոխք է։ Մենք օրերն անցկացնում ենք ջուր լցնելով նրանց գլխին ու մաշկին», - ասում է Յուսեֆ Հադայեդը։ «Ինքը՝ ջուրը, սակավ է։ Շատ դժվար է այդ ջուրը գտնել»։

ՅՈՒՆԻՍԵՖ-ի խոսնակը վերջերս ասել է, որ եթե վառելիքի մատակարարումները թույլ չտրվեն, երեխաները կմահանան ծարավից։

«Իմ երեխաներն ու ես օրերն անցկացնում ենք քրտնելով», - ասում է Ռիդա Աբու Հադայեդի 30-ամյա հարազատը՝ Ռեհամ Աբու Հադայեդը, ով նույնպես տեղահանվել է արևելյան Խան Յունիսից։ Նա անհանգստանում է իր չորս երեխաների առողջության համար։

«Ես բավարար գումար չունեմ նրանց դեղորայք գնելու համար», - ասում է նա։

Մոհամմեդ ալ-Ավինիի համար, ով 23 տարեկան է, շոգը ամենավատը չէ։ Ամենավատը ճանճերն ու մոծակներն են, որոնք հարձակվում են նրա վրանի վրա, հատկապես գիշերները։

Անբավարար կոյուղու համակարգերի պատճառով աղբը կուտակվում է փողոցներում՝ գրավելով միջատներ և հիվանդություններ։ Փչացող աղբի հոտը տարածվում է օդում։

«Մենք ամբողջ գիշեր արթուն ենք՝ մահանալով մոծակների խայթոցներից», - ասում է նա։ «Մենք աշխարհի ամենահոգնած մարդիկ ենք»։