Για τη Ρίντα Αμπού Χαντάγιεντ, το καλοκαίρι προσθέτει ένα νέο επίπεδο δυστυχίας στον καθημερινό αγώνα για επιβίωση στον πόλεμο του Ισραήλ στη Γάζα.

Με θερμοκρασίες που ξεπερνούν τους 30°C, η μέρα ξεκινά με τα κλάματα των επτά παιδιών της Χαντάγιεντ, που υποφέρουν από τη ζέστη μέσα στη στενή νάιλον σκηνή της εκτοπισμένης οικογένειας. Έξω, η υγρασία είναι ανυπόφορη.

Η μόνη λύση που μπορεί να προσφέρει η 32χρονη μητέρα στα παιδιά της είναι να τα δροσίζει με έναν δίσκο ή κομμάτια χαρτιού — ό,τι μπορεί να βρει. Αν έχει νερό, το ρίχνει πάνω τους, αλλά αυτό είναι πλέον μια σπάνια πηγή.

«Δεν υπάρχει ηλεκτρικό ρεύμα. Δεν υπάρχει τίποτα», είπε, με τον ιδρώτα να κυλά στο πρόσωπό της. «Δεν μπορούν να κοιμηθούν. Κλαίνε όλη μέρα μέχρι να δύσει ο ήλιος.»

Η ζέστη στη Γάζα έχει επιδεινώσει τις δυσκολίες για τους δύο εκατομμύρια κατοίκους της. Οι οργανισμοί αρωγής έχουν προειδοποιήσει εδώ και καιρό ότι η μείωση των αποθεμάτων νερού, τα κατεστραμμένα δίκτυα αποχέτευσης και η συρρίκνωση των χώρων διαβίωσης θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην ταχεία εξάπλωση των ασθενειών μεταξύ των κοινοτήτων.

Το καυτό καλοκαίρι συμπίπτει με την έλλειψη καθαρού νερού για την πλειοψηφία του πληθυσμού της Γάζας, οι περισσότεροι από τους οποίους έχουν εκτοπιστεί βίαια από το Ισραήλ και καταδικάστηκαν να ζουν σε σκηνές.

Πολλοί Παλαιστίνιοι στον θύλακα αναγκάζονται να περπατούν μεγάλες αποστάσεις για να βρουν νερό και να το εξοικονομούν και αυτό περιορίζει την ικανότητά τους να πλένονται και να δροσίζονται.

«Είμαστε μόλις στην αρχή του καλοκαιριού», είπε ο σύζυγος της Χαντάγιεντ, Γιούσεφ. «Και η κατάστασή μας είναι απελπιστική.»

Το Ισραήλ έχει αποκλείσει την είσοδο τροφίμων, καυσίμων, φαρμάκων και άλλων προμηθειών στη Γάζα για σχεδόν τρεις μήνες. Τα καύσιμα που χρειάζονται για την άντληση νερού από πηγάδια ή τη λειτουργία μονάδων αφαλάτωσης εξακολουθούν να μην εισέρχονται στην περιοχή.

Με τις προμήθειες καυσίμων να είναι περιορισμένες, μόνο το 40% των εγκαταστάσεων παραγωγής πόσιμου νερού λειτουργούν στη Γάζα, σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση του Γραφείου Συντονισμού Ανθρωπιστικών Υποθέσεων του ΟΗΕ. Όλες βρίσκονται σε άμεσο κίνδυνο κατάρρευσης. Έως και το 93% των νοικοκυριών αντιμετωπίζουν ελλείψεις νερού, ανέφερε η έκθεση του Ιουνίου.

Η οικογένεια Χαντάγιεντ εκτοπίστηκε μετά από διαταγές εκκένωσης που τους ανάγκασαν να φύγουν από την ανατολική Χαν Γιούνις.

«Η ζωή μας στη σκηνή είναι άθλια. Περνάμε τις μέρες μας ρίχνοντας νερό στα κεφάλια και το δέρμα τους», είπε ο Γιούσεφ Χαντάγιεντ. «Το ίδιο το νερό είναι σπάνιο. Είναι πολύ δύσκολο να βρούμε αυτό το νερό.»

Ο εκπρόσωπος της UNICEF δήλωσε πρόσφατα ότι αν δεν επιτραπεί η είσοδος καυσίμων στον θύλακα, τα παιδιά θα πεθάνουν από δίψα.

«Τα παιδιά μου κι εγώ περνάμε τις μέρες μας ιδρώνοντας», είπε η Ριχάμ Αμπού Χαντάγιεντ, 30 ετών, συγγενής της Ρίντα Αμπού Χαντάγιεντ, που επίσης εκτοπίστηκε από την ανατολική Χαν Γιούνις. Ανησυχεί για την υγεία των τεσσάρων παιδιών της.

«Δεν έχω αρκετά χρήματα για να τους αγοράσω φάρμακα», είπε.

Για τον Μοχάμεντ Αλ-Αουίνι, 23 ετών, η ζέστη δεν είναι το χειρότερο μέρος. Είναι οι μύγες και τα κουνούπια που κατακλύζουν τη σκηνή του, ειδικά τη νύχτα.

Χωρίς επαρκή δίκτυα αποχέτευσης, τα σκουπίδια συσσωρεύονται στους δρόμους, προσελκύοντας έντομα και ασθένειες. Η δυσοσμία από τα αποσυντιθέμενα σκουπίδια αιωρείται στον αέρα.

«Είμαστε ξύπνιοι όλη τη νύχτα, πεθαίνοντας από τα τσιμπήματα των κουνουπιών», είπε. «Είμαστε οι πιο κουρασμένοι άνθρωποι στον κόσμο.»