رسانههای ایران با استناد به آمارهای رسمی اعلام کردند ذخایر پنج سد اصلی تأمینکننده آب تهران و مناطق اطراف نسبت به مدت مشابه سال گذشته بهطور میانگین ۴۷ درصد کاهش یافته است.
سد امیرکبیر با افت ۵۸ درصدی در بدترین وضعیت قرار دارد و پس از آن سدهای لار، طالقان، لتیان و ماملو نیز با کاهشهایی بین ۳۲ تا ۴۷ درصد مواجهاند.
کارشناسان حوزه آب، سال آبی جاری را دومین دوره کمبارش در ۵۷ سال اخیر میدانند. بنا بر آمارها، بارندگی در استان تهران نسبت به میانگین بلندمدت حدود ۴۴ درصد کاهشیافته و ورودی آب به سدهای کشور نیز ۴۳ درصد افت داشته است.

باوجودآنکه مدیریت منابع آبی توانسته است بخشی از کسری را جبران و کاهش ذخیره را به ۲۶ درصد محدود کند، اما همچنان تنها ۴۶ درصد ظرفیت سدهای کشور پر است.
در پی افزایش دمای هوا و رشد ناگهانی مصرف، برخی مشترکان تهرانی با افت فشار آب مواجه شدهاند. در همین راستا، شرکت آبفای تهران ضمن رد شایعات مربوط به قطع آب، اعلام کرده است که نوسانات فشار، ناشی از افزایش مصرف در ساعات پیک است. این شرکت از شهروندان خواسته است تا با کاهش حداقل ۲۰ درصدی مصرف، از تشدید بحران جلوگیری کنند.
وزارت نیرو ایران نیز با اجرای پروژههایی از جمله خط دوم انتقال آب از سد طالقان به تهران، کرج و قزوین، در تلاش برای جبران بخشی از کمبود منابع آبی است. بااینحال، مقامات این کشور تأکید دارند که عبور از شرایط بحرانی تنها با همراهی مردم در کاهش مصرف امکانپذیر خواهد بود.
کارشناسان برای کاهش مصرف در بخش خانگی راهکارهایی از جمله کاهش زمان دوشگرفتن، استفاده از شیرآلات کممصرف، استفاده مجدد از آبهای خاکستری، و پرهیز از شستوشوی خودرو با شلنگ را پیشنهاد میدهند. در سطح عمومی و اداری نیز اقداماتی مانند اصلاح سیستمهای آبیاری، آموزش صرفهجویی در سازمانها و کنترل نشتیها توصیه شده است.
در نهایت، آنگونه که تحلیلگران میگویند، بحران آبی تهران فراتر از کاهش بارندگیهاست و آزمونی جدی برای مدیریت منابع و اصلاح رفتارهای مصرفی در سطوح مختلف جامعه به شمار میرود.
