ახალი საზოგადოებრივი აზრის კვლევის თანახმად, ისრაელების 57% მხარს უჭერს ვადამდელი არჩევნების ჩატარებას და თუ არჩევნები დღეს გაიმართებოდა, ყოფილი პრემიერ-მინისტრის, ნაფთალი ბენეტის ხელმძღვანელობით შექმნილი ახალი პარტია 24 მანდატს მოიპოვებდა და ქნესეთში უმსხვილესი პარტია გახდებოდა.
ისრაელის კერძო სატელევიზიო არხის, Channel 12-ის მიერ ჩატარებული და ოთხშაბათს საღამოს გამოქვეყნებული გამოკითხვის თანახმად, ბენეტის პარტია 120-მანდატიან ქნესეთში 24 მანდატს მოიპოვებს, პრემიერ-მინისტრ ბენიამინ ნეთანიაჰუს ხელმძღვანელობით მოქმედი „ლიკუდის“ პარტია – 22 მანდატს, ხოლო იაირ გოლანის მეთაურობით მოქმედი „დემოკრატიული პარტია“ – 12 მანდატს.
არიე დერის ხელმძღვანელობით მოქმედი ულტრაორთოდოქსული „შასის“ პარტია და ავიგდორ ლიბერმანის მეთაურობით მოქმედი „ისრაელ ბეითენუს“ პარტია 10-10 მანდატს მიიღებენ, ხოლო იაირ ლაპიდის „ეშ ათიდის“ პარტია – 9 მანდატს. იცხაკ გოლდკნოპფის ხელმძღვანელობით მოქმედი „გაერთიანებული თორას იუდაიზმი“ და ითამარ ბენ-გვირის მეთაურობით მოქმედი „ოცმა იეჰუდიტის“ პარტიები კი რვა-რვა მანდატს მოიპოვებენ.
ბენი განცის ხელმძღვანელობით მოქმედი „ეროვნული ერთობის პარტია“ 7 მანდატს მიიღებს, ხოლო „ჰადაშ-თაალი“ და „გაერთიანებული არაბული სია“ ხუთ-ხუთ მანდატს მოიპოვებენ.
პარტიები, რომლებმაც ვერ გადალახეს საარჩევნო ბარიერი (ხმების 3.25%), არიან: ფინანსთა მინისტრის, ბეცალელ სმოტრიჩის ხელმძღვანელობით მოქმედი „რელიგიური სიონიზმი“ (2.8%) და „ბალადის პარტია“ (1.2%).
პოლიტიკური ბლოკების თვალსაზრისით, არაბული პარტიების გამოკლებით, ოპოზიციური პარტიები 62 მანდატს მოიპოვებდნენ, ხოლო ყველა ოპოზიციური ჯგუფის ჩათვლით ეს რიცხვი 72-მდე გაიზრდებოდა. ამჟამინდელი სამთავრობო კოალიცია კი მხოლოდ 48 მანდატამდე შემცირდებოდა.
ისრაელში მთავრობის ფორმირებისთვის პრემიერ-მინისტრობის კანდიდატმა ქნესეთის მინიმუმ 61 წევრის მხარდაჭერა უნდა მოიპოვოს.
ნეთანიაჰუ თუ ბენეტი?
იმავე გამოკითხვაში, მონაწილეთა 57%-მა, მათ შორის ოპოზიციონერ ამომრჩეველთა 88%-მა, მხარი დაუჭირა ვადამდელი არჩევნების ჩატარებას, ხოლო 31%-იანი ნაწილი, მათ შორის კოალიციის მხარდამჭერთა დაახლოებით 60%, ამ იდეას შეეწინააღმდეგა.
მომავალში ჩამოყალიბებულ მთავრობებში ულტრაორთოდოქსული პარტიების ყოფნის საკითხზე, მონაწილეთა 33%-მა მხარი დაუჭირა ჰარედული პარტიების კოალიციაში ჩართვას, ხოლო 55%-იანი ნაწილი ამას შეეწინააღმდეგა. მონაწილეთა 12%-მა კი თავი შეიკავა.
საარჩევნო პრიორიტეტებთან დაკავშირებით, მონაწილეთა 43%-მა 2023 წლის 7 ოქტომბერს პალესტინური დაჯგუფება „ჰამასის“ მიერ ისრაელზე თავდასხმისას დაშვებული წარუმატებლობა ყველაზე მნიშვნელოვან საკითხად მიიჩნია. ამას მოჰყვა სასამართლო რეფორმა (20%), სამხედრო სამსახურის კანონი (17%) და ირანი (9%). 11%-მა კი განაცხადა, რომ გადაწყვეტილება არ მიუღია.
2022 წლის ბოლოს ჩამოყალიბებული ისრაელის ამჟამინდელი მთავრობა, თუ ვადამდელი არჩევნები არ ჩატარდა, კანონიერად თანამდებობაზე 2026 წლის ბოლომდე დარჩება.
კითხვაზე, თუ ვინ არის ყველაზე შესაფერისი პრემიერ-მინისტრის პოსტზე, მონაწილეთა 39%-მა ნეთანიაჰუ აირჩია, 22%-მა – ოპოზიციის ლიდერი იაირ ლაპიდი, ხოლო 32%-იანმა ნაწილმა კი განაცხადა, რომ არც ერთი მათგანი არ არის შესაფერისი.
სხვა შედარებისას, ბენეტმა 39%-იანი მხარდაჭერა მიიღო, ხოლო ნეთანიაჰუ 34%-ზე დარჩა. 20%-მა კი განაცხადა, რომ არც ერთი მათგანი არ არის შესაფერისი. ბენი განცმა კი ნეთანიაჰუსთან მსგავს შედარებაში 23%-იანი მხარდაჭერა მიიღო, ხოლო ნეთანიაჰუმ – 37%-იანი.
ბენეტი, რომელმაც, გავრცელებული ინფორმაციით, აპრილის დასაწყისში ახალი პოლიტიკური პარტია დროებითი სახელით „ბენეტი 2026“ დააფუძნა, გამოიკვეთა როგორც გამორჩეული კონკურენტი ნეთანიაჰუს ამჟამინდელ მთავრობაში მზარდი პოლიტიკური კრიზისების ფონზე. ეს კრიზისები გამოწვეულია რელიგიური კოალიციური პარტნიორების მხრიდან ქნესეთის დათხოვნის ზეწოლით, ჰარედიმებისთვის, ანუ ულტრაორთოდოქსი ებრაელებისთვის, სამხედრო სამსახურიდან გათავისუფლების საკითხზე არსებული გადაუჭრელობის გამო.
კორუფციის საქმე
ღაზაში გენოციდის დაწყებამდე დიდი ხნით ადრე ნეთანიაჰუ კორუფციის ბრალდებით გასამართლებული იყო.
2019 წელს მას ბრალი წაუყენეს ქრთამის აღებაში, თაღლითობასა და ნდობის ბოროტად გამოყენებაში, ხოლო სასამართლო პროცესი 2020 წელს დაიწყო.
2023 წლის იანვარში მან წამოაყენა სასამართლო რეფორმა, რომელიც უზენაესი სასამართლოს უფლებამოსილებებს შეზღუდავდა. რეფორმის კრიტიკოსები ამტკიცებდნენ, რომ ეს ნეთანიაჰუს მცდელობა იყო, თავი აერიდებინა მართლმსაჯულებისთვის.
შემოთავაზებულმა რეფორმამ 2023 წლის 7 ოქტომბრამდე ისრაელის მასშტაბით ყოველკვირეული მასობრივი პროტესტები გამოიწვია.
ღაზაში გენოციდის დაწყებიდან წელიწად-ნახევრის შემდეგ, მძევლების ოჯახები და ათასობით ისრაელი ადანაშაულებენ ნეთანიაჰუს ცეცხლის შეწყვეტის ყველა შეთანხმების დაბლოკვასა და ომის გახანგრძლივებით ტყვეების დაბრუნების ფაქტობრივად ხელის შეშლაში.
ნეთანიაჰუს ასევე ემუქრება დაკავების საერთაშორისო ორდერი ღაზაში ჩადენილი ომის დანაშაულების გამო.