واشنگتن دی سی: مارک کارنی نه روز پس از آغاز کار به عنوان نخست وزیر، در بیرون از ریدو هال در جهتی مخالف با طوفان قدم گذاشته و چهل و چهارمین پارلمان کانادا را منحل کرد. رئیس پیشین بانک مرکزی به عنوان نخست وزیر جدید آرام اما مصمم بود.

او گفت: "یک فرمان و نمایندگی قوی و مثبت از کانادایی ها می خواهم تا با رئیس جمهور ترامپ مقابله کرده و یک اقتصاد جدید کانادایی بسازم که برای همه مفید باشد. زیرا می دانم که ما به تغییری بزرگ و مثبت نیاز داریم."

تاریخ 23 مارچ بود. رای گیری 28 اپریل. تصمیم برگزاری انتخابات زودهنگام نه برای نمایش سیاسی بلکه به دلیل فوریت ملی گرفته شد.

استدلال کارنی اگرچه نگران کننده بود، اما درست از آب درآمد.

هفته ها قبل، رئیس جمهور ایالات متحده، دونالد ترامپ 25 فیصد تعرفه را بالای فولاد، چوب و قطعات موتر وضع کرد و کانادا را در تردید اقتصادی فرو برد. ترامپ بعدا نیز سخنانی در رابطه با اینکه چگونه کانادا "ایالت 51م" خواهد بود، اظهار داشت.

و از اینرو حاکمیت مقدس دیرینه کانادا زیر پرسش قرار گرفت.

چرا کارنی اقدام کرد؟

کارنی به مفهوم سنتی یک سیاستمدار نیست. او یک تکنوکرات است. یک اقتصاددان. او بعد از اینکه جاستین ترودو به علت کاهش رتبه بندی تایید و خستگی لیبرال استعفا داد، برای متعادل ساختن وضعیت کشتی بر سر وظیفه آورده شد.

اما کارنی وارد میانه‌ی یک طوفان شد.

تعرفه های ترامپ به قلب اقتصاد صادراتی کانادا ضربه زد. دالر کانادا در نوسان بود. سرمایه گذاری ها کند شده و غرور ملی زخمی شد.

به عوض اینکه راه خود را به انتخابات اکتوبر تحت فشار مجبور سازد، کارنی به یک ریسک تن داد. او گفت: "این رای گیری قرار بود یک همه پرسی در مورد استقلال کانادا، استراتیژی اقتصادی آن و پاسخ آن به لفاظی های ترامپ باشد."

خلاصه وضعیت

قبل از انحلال، لیبرال ها 152 از 343 کرسی را در مجلس عوام داشتند. محافظه کاران 120 کرسی، بلاک کبک 33 کرسی، NDP  24 کرسی، سبزها 2 کرسی و احزاب دیگر کرسی های باقی مانده را بدست آوردند.

شش ماه قبل، تعداد کمی انتظار احیای لیبرال ها را داشتند. اما کارنی، با اقتدار آرام و اعتبار جهانی خود، شروع به پر کردن شکاف موجود کرده است.

یک نظرسنجی انجام شده از طرف اباکوس دیتا که در اواسط اپریل انجام شده، نشان میدهد که لیبرال ها 40 فیصد تا 38 فیصد از محافظه کاران عقب هستند.

به اندازه ترودو کاریزماتیک نیست. اما به آن نیازی هم ندارد. ارزش کارنی صلاحیت است.

این موضوع زمانی مهم است که اقتصاد احساس میکند که در لبه یک صخره در حال لرزش است.

انتخابات زودهنگام در کانادا چگونه است؟

کانادا انتخابات با تاریخ معین دارد: هر چهار سال یکبار در روز دوشنبه‌ی سوم اکتوبر. اما قانون همچنان به نخست وزیر اجازه میدهد تا برای انتخابات زودهنگام فراخوان صادر کند.

و این دقیقاً چیزی است که کارنی با تایید والی جنرال انجام داد.

یک کمپاین انتخاباتی معمولی 36 تا 50 روز دوام میکند. رأی دهندگان اعضای پارلمان را در 343 حوزه انتخاباتی انتخاب میکنند.

حزبی که بیشترین کرسی را به دست می آورد، معمولاً حکومت را تشکیل می دهد. اگر هیچ حزبی اکثریت (172 بعلاوه یک کرسی) را بدست نیاورد، نتیجه آن یک دولت اقلیت ضعیف و اغلب اوقات کوتاه مدت است.

این بار، کارنی در جستجوی اکثریت است. او شرط میبندد که کانادایی ها به عوض خطر ریسک پوپولیزم یا فلج، حمایت از دولت با ثبات را انتخاب خواهند کرد.

چه کسانی در رینگ هستند؟

مارک کارنی (حزب لیبرال):

سنجیده، جهانی و غیرمتزلزل است. کارنی این انتخابات را به عنوان یک مبارزه برای حفظ صدای کانادا در جهانی پر سر و صدا می داند. درحالیکه او ممکن یک سیاستمدار پرچون طبیعی نباشد، به نظر می رسد که رأی دهندگان در مورد امور مالی و راهش به او اعتماد میکنند.

پیر پویلیور (حزب محافظه کار):

یک نام که تیز، بدون فیلتر و از سوی طرفدارانش بسیار دوست داشته میشود. نشان تجاری پویلیور محافظه کاری ضد نظام است. او کارنی را یک "بانکدار جهانی" می نامد و وعده میدهد که بیروکراسی را کمتر کند، "بدون عذرخواهی" از حاکمیت دفاع کند و "کانادایی ها را در اولویت قرار دهد."

جگمیت سینگ (NDP):

یک نام شیک، دوستانه و اغلب اوقات نادیده گرفته شده. سینگ روی دسترسی، حقوق بومی و موضوعات محیط زیستی تمرکز میکند. حزب او ممکن دولت را بدست نیاورد، اما در یک رقابت نزدیک، آنها میتوانند به وجود آوارندگان پادشاهان باشند.

ایوس-فرانکویس بلانش (بلوک کیوبیک):

در دفاع از تمایز کیوبیک، بلانش روی خودمختاری ولایتی تمرکز کرد. این میتواند منظره بعد از انتخابات را شکل دهد، مخصوصاً اگر هیچ حزبی اکثریت کامل را بدست نیاورد.

چه موضوعاتی در دستور کار است؟

روابط کانادا و امریکا

تحریکات ترامپ دیپلوماسی را به جنگ خیابانی تبدیل کرده است. کارنی میگوید که او میتواند این را اداره کند. از سوی دیگر، پویلیور بیان میکند که او در مقابل این موضع قوی تری خواهد گرفت.

بهبود و ثبات اقتصادی

تورم ممکن کاهش یافته باشد، اما نگرانی ها همچنان باقی است. وظایف، سرمایه گذاری ها و قدرت خرید در خطر است. کارنی پیدایش میاورد. پویلیور انرژی پوپولیستی را به ارمغان می آورد. تفاوت آشکار است.

مسکن و هزینه زندگی

شهر های بدون قیمت های مقرون به صرفه. اجاره های افزایش یافته. هر حزب یک پلان خانه سازی دارد، اما کانادایی ها بطور فزاینده شکاک میشوند. پرسش این نیست: آیا پالیسی سازان اهمیت می دهند؟ پرسش این است: آیا هیچ یک از آنها قادر به انجام این موضوعات خواهند بود؟

حاکمیت و هویت

اظهارات "51مین ایالت" ترامپ افکار عمومی را تحت تاثیر قرار داد. ناگهان، حاکمیت دیگر فقط یک انتزاع قانون اساسی نبود و بحث های سیاسی را تحریک کرده بود.

در تخیل بسیاری از کانادایی ها، این در مورد منابع، عزت نفس و نوشتن بر روی برف شده است.

سروی ها و نظرات

رقابت تنگا تنگ است. به اساس معلومات ایپسوس، 41 فیصد کانادایی ها کارنی را بهترین انتخاب برای نخست وزیری میدانند، در مقایسه با 29 فیصد برای پویلیور. اما 56 فیصد رأی دهندگان هنوز هم میگویند که "وقت تغییر است."

میزان اشتراک میتواند همه چیز را تعیین کند. انتاریو و بریتیش کلمبیا، ایالت های نوسان، میدان های جنگ خواهند بود. رأی دهندگان جوان که بسیاری از آنها ناامید شده اند اما از نزدیک تماشا می کنند.

به اساس الکشنز کانادا، 7.3 میلیون کانادایی در رای گیری پیشکی برای انتخابات آینده فدرال رای داده اند که 25 فیصد افزایش نسبت به 5.8 میلیون نفری که در اوایل سال 2021 رای داده اند است. رای گیری نهایی در 28 اپریل صورت خواهد گرفت.

چرا این انتخابات متفاوت احساس میشود؟

فقط یک موضوع مالیات یا تجارت نیست. موضوع در مورد این است که کانادا کی است و کی میتواند آنرا تعریف کند.

رهبر سابق لیبرال مایکل ایگناتیف آنرا "یک انتخاب وجودی" نامید. انکار کردن بزرگی خطرات سخت است.

اگر کارنی برنده شود، زمینه را برای تأیید مجدد استقلال کانادا خواهد داشت. اگر پویلیور برنده شود، کشور میتواند به شدت به سمت راست حرکت کند.

در نهایت، این انتخابات شاید به یک پرسش خلاصه شود:

کانادایی ها به چه کسی اعتماد میکنند تا نه تنها در مقابل رکود اقتصادی، بلکه در مقابل طوفانی که از آنسوی مرز می آید تا کشور را تغییر دهد، می ایستد؟

پاسخ داده شده در 28 اپریل نه تنها در صندوق رای، بلکه در ساحات خیلی وسیعتر طنین انداز خواهد شد.