در هفته های اخیر، گزارش روزنامه آلمانی فرانکفورتر الگماینه سایتونگ (FAZ) ادعا می کند که دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده، در چهار بار تلاش کرده است تا با نارندرا مودی، نخست وزیر هند، از طریق تلفن تماس بگیرد، اما مودی از پاسخ دادن خودداری کرده است.
این روزنامه رفتار مودی را نشانه‌ای از شدت «خشم» و «احتیاط» او در برابر فشار های امریکا برای توقف واردات نفت روسیه توسط هند تعبیر کرده است.
زمینه این تماس های ادعایی شامل افزایش تنش های تجاری است؛ دولت ترامپ تعرفه ۵۰ درصدی بر کالا های هندی به عنوان اقدامی تنبیهی برای واردات نفت روسیه اعمال کرد که این بالاترین سطح تعرفه برای هر کشوری به جز برازیل است.
همزمان، دهلی نو خرید نفت تخفیف دار روسیه را افزایش داد که این موضوع نارضایتی بیشتر واشنگتن را به دنبال داشت.
به گفته FAZ، تصمیم مودی برای اجتناب از این تماس ها یک حرکت دیپلماتیک حساب شده بوده و نه یک واکنش ناگهانی. این تصمیم به منظور جلوگیری از گرفتار شدن در سبک مذاکره ترامپ اتخاذ شده است؛ سبکی که اغلب شامل اعلام عمومی توافق ها پیش از نهایی شدن رسمی آنها است.
به عنوان مثال، ترامپ پیش تر اعلام کرده بود که با ویتنام به توافق تجاری دست یافته، در حالی که هیچ توافقی در کار نبود. FAZ می گوید: «مودی نمی خواهد در چنین دام هایی گرفتار شود.»
مارک فریزر، تحلیلگر سیاسی و مدیر مشترک مؤسسه هند-چین در دانشگاه نیو اسکول نیویورک، معتقد است که استراتژی هند و اقیانوس آرام امریکا که انتظار داشت هند در مهار چین کمک کند، در حال شکست است.
فریزر می گوید: «هند هرگز قصد نداشت که به طور کامل در کنار امریکا علیه چین قرار گیرد.»
تحریکات دیگر نیز روابط را بیشتر تیره کرده است: پروژه برج لوکس خانواده ترامپ در نزدیکی دهلی مورد انتقاد قرار گرفت، همان طور که اظهارات عمومی ترامپ در مورد ادعای اعتبار برای آتش بس هند و پاکستان نیز با واکنش منفی هند روبرو شد.
ملاقات لوی درستیز قوای مسلح پاکستان در دفتر بیضوی کاخ سفید نیز در دهلی نو به عنوان یک تحریک عمدی تلقی شد.
آخرین تماس تأیید شده بین این دو رهبر در ۱۷ جون انجام شد، زمانی که مودی به درخواست ترامپ از طریق تلفن صحبت کرد.
این اولین مکالمه آنها پس از حملات تروریستی پهلگام و عملیات سندور هند بود.
در این تماس، مودی روشن کرد که هیچ میانجیگری امریکا در آتش‌بس هند و پاکستان وجود نداشته و مذاکرات مستقیماً بین دو کشور و به ابتکار پاکستان انجام شده است.
وزارت امور خارجه هند تأکید کرد که هند هرگز میانجیگری طرف سوم در چنین موضوعاتی را نخواهد پذیرفت.
به گفته FAZ، این تحولات نشان دهنده تغییرات گسترده تر در سیاست خارجی هند است، جایی که دهلی نو به نظر می رسد در حال متنوع سازی شراکت های استراتژیک خود است و به طور آرام روابط خود را با کشورهایی مانند چین و روسیه تقویت می کند، به جای اینکه تنها به چارچوب امریکا تکیه کند.
این تغییر همزمان با مشارکت آینده هند در نشست سازمان همکاری شانگهای (SCO) در تیانجین است.
