«Προς όλους τους αλλοδαπούς κατοίκους που συμμετείχαν στις διαδηλώσεις υπέρ του τζιχάντ, σας προειδοποιούμε: μέχρι το 2025, θα σας εντοπίσουμε και θα σας απελάσουμε.»

Αυτή είναι η δήλωση που εμφανίζεται στη σελίδα του Λευκού Οίκου για το εκτελεστικό διάταγμα που υπέγραψε ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, στις 29 Ιανουαρίου. Σύμφωνα με την αμερικανική κυβέρνηση, το διάταγμα στοχεύει στη λήψη «δυναμικών και πρωτοφανών μέτρων» για την καταπολέμηση του αντισημιτισμού στα πανεπιστήμια και στους δημόσιους χώρους.

Στο συνοδευτικό ενημερωτικό δελτίο, ο Τραμπ κατηγορεί αυτούς τους «αλλοδαπούς κατοίκους» ότι «γιορτάζουν τον μαζικό βιασμό, την απαγωγή και τη δολοφονία από τη Χαμάς», καθώς και ότι παρεμποδίζουν συναγωγές, επιτίθενται σε πιστούς και βανδαλίζουν αμερικανικά μνημεία και αγάλματα.

Ωστόσο, οι επικριτές υποστηρίζουν ότι η γενικευμένη γλώσσα του διατάγματος και η εφαρμογή του αποτελούν άμεση επίθεση στην ακτιβιστική δράση υπέρ της Παλαιστίνης και στα δικαιώματα ελευθερίας του λόγου στις ΗΠΑ.

Στοχοποιημένη καταστολή;

Μόλις λίγες εβδομάδες μετά την υπογραφή του διατάγματος, στις 10 Μαρτίου, ο Μαχμούντ Χαλίλ, Παλαιστίνιος φοιτητής-ακτιβιστής στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης, συνελήφθη. Ο Τραμπ χρησιμοποίησε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να χαρακτηρίσει τον Χαλίλ ως «Ριζοσπαστικό Ξένο Φοιτητή που υποστηρίζει τη Χαμάς», παρά το γεγονός ότι ο Χαλίλ, μόνιμος κάτοικος των ΗΠΑ με πράσινη κάρτα, δεν είχε επισήμως κατηγορηθεί για κάποιο έγκλημα.

Η σύλληψή του προκάλεσε άμεση διεθνή αντίδραση από οργανώσεις πολιτικών ελευθεριών, δικηγόρους και ακαδημαϊκούς, οι οποίοι την καταδίκασαν ως ανησυχητική παραβίαση των δικαιωμάτων της Πρώτης Τροπολογίας.

Μέχρι σήμερα, το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας (DHS) έχει δώσει μόνο ασαφείς εξηγήσεις για τη σύλληψη του Χαλίλ.

Μια ανάρτηση στο X ισχυρίζεται ότι «ο Χαλίλ ηγήθηκε δραστηριοτήτων που συνδέονται με τη Χαμάς, που χαρακτηρίζεται τρομοκρατική οργάνωση.»

Η απόφαση βασίζεται σε έναν σπάνια χρησιμοποιούμενο νόμο μετανάστευσης που δίνει στον Υπουργό Εξωτερικών την εξουσία να κρίνει την παρουσία ενός μη πολίτη στις ΗΠΑ ως «ασύμβατη με την εξωτερική πολιτική», καθιστώντας τον επιλέξιμο για απέλαση.

Ωστόσο, δεν έχει παρουσιαστεί κανένα συγκεκριμένο στοιχείο από τον Λευκό Οίκο κατά του Χαλίλ, και ένας ομοσπονδιακός δικαστής έχει προσωρινά αναστείλει την απέλασή του, κρίνοντας ότι η υπόθεση στερείται επαρκών νομικών βάσεων.

Επιρροή της ADL

Ενώ η ομοσπονδιακή κυβέρνηση έχει υιοθετήσει μια επιθετική στάση κατά της φοιτητικής ακτιβιστικής δράσης υπέρ της Παλαιστίνης , μεγάλο μέρος του τρέχοντος κλίματος στα πανεπιστήμια έχει διαμορφωθεί υπό την επιρροή των ισχυρών φιλοϊσραηλινών οργανώσεων λόμπι.

Μία από τις πιο εξέχουσες είναι η ADL (Ένωση κατά της Συκοφαντίας και της Άρνησης), μια ομάδα που αναγνωρίζεται ευρέως ως ηγετική δύναμη υπέρ του Ισραήλ στην εγχώρια πολιτική των ΗΠΑ.

Δύο ημέρες πριν από τη σύλληψη του Χαλίλ, ο Διευθύνων Σύμβουλος της ADL, Τζόναθαν Γκρίνμπλατ, δήλωσε δημόσια ότι είχε «άμεση συνεργασία» με αξιωματούχους του Πανεπιστημίου Κολούμπια για την αντιμετώπιση του αντισημιτισμού στην πανεπιστημιούπολη.

«Μόλις χθες πήγα στην πανεπιστημιούπολη για να συναντήσω προσωπικά Εβραίους φοιτητές και άκουσα ιστορίες παρενόχλησης και εκφοβισμού,» ανέφερε ο Γκρίνμπλατ στο X στις 8 Μαρτίου.

Δύο μέρες αργότερα, ο Χαλίλ συνελήφθη, εγείροντας ερωτήματα σχετικά με το αν οι εξωτερικές πιέσεις επηρέασαν την αντίδραση της κυβέρνησης στην υπέρ της Παλαιστίνης ακτιβιστική δράση.

Μυστικό πειθαρχικό σύστημα

Τη στιγμή της σύλληψής του, ο Χαλίλ βρισκόταν ήδη υπό έρευνα από το Γραφείο Θεσμικής Ισότητας (OIE) του Κολούμπια, ένα μυστικό πειθαρχικό όργανο που έχει συσταθεί για να χειρίζεται καταγγελίες για παρενόχληση και διακρίσεις.

Ωστόσο, πολυάριθμες αναφορές δείχνουν ότι το OIE λειτουργεί ως εσωτερικό σύστημα δίωξης που στοχοποιεί την αντιπαράθεση των φοιτητών σχετικά με την ισραηλινο-παλαιστινιακή σύγκρουση παρά ως ουδέτερο όργανο που ασχολείται με τις διακρίσεις.

Στις 4 Μαρτίου, μια έρευνα του Drop Site News αποκάλυψε ότι οι φοιτητές που κατηγορούνται για παραπτώματα υποχρεούνται να υπογράψουν συμφωνίες μη αποκάλυψης (NDAs) προκειμένου να δουν τα αποδεικτικά στοιχεία εναντίον τους, γεγονός που ουσιαστικά τους φιμώνει από το να συζητούν δημόσια τις υποθέσεις τους.

Η επανερμηνεία του νόμου περί πολιτικών δικαιωμάτων από την ΟΙΕ, η οποία χαρακτήρισε άσκηση κριτικής στο Ισραήλ ως «παρενόχληση λόγω διακρίσεων», ευθυγραμμίζεται σαφώς με τους βασικούς στόχους της πολιτικής της ADL.

Η ADL είναι η ίδια οργάνωση που εξισώνει τον αντισημιτισμό με τον αντισιωνισμό και ως εκ τούτου είναι σημαντικός υποστηρικτής της υιοθέτησης του αμφιλεγόμενου ορισμού του αντισημιτισμού της IHRA (Διεθνής Συμμαχία Μνήμης του Ολοκαυτώματος).

“Η ADL εξισώνει εδώ και καιρό την κριτική του Ισραήλ με τον αντισημιτισμό. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πολλοί αναλυτές και δημοσιογράφοι δεν εμπιστεύονται πλέον ούτε καν τα στοιχεία της ADL, επειδή συγχέουν τις φιλοπαλαιστινιακές διαμαρτυρίες, τις διαμαρτυρίες κατά του Ολοκαυτώματος με τον αντισημιτισμό», δήλωσε στο TRT World ο Zachary Foster, ιστορικός της Παλαιστίνης και της Μέσης Ανατολής με έδρα τις ΗΠΑ.

Ο Foster υποστηρίζει ότι αυτή η επιρροή έχει διαμορφώσει άμεσα την προσέγγιση του Πανεπιστημίου Κολούμπια στην επιτήρηση του φοιτητικού ακτιβισμού.

«Αυτό είναι εξαιρετικά τρομακτικό και σημαίνει ότι η νόμιμη κριτική ενός κράτους απαρτχάιντ που δικάζεται για γενοκτονία στο Διεθνές Δικαστήριο δεν θα είναι πλέον ανεκτή στο Κολούμπια», δήλωσε.

Τα δημόσια αρχεία επιβεβαιώνουν ότι η ADL ασκεί ενεργά πιέσεις στα νομοθετικά όργανα των ΗΠΑ για να τα αναγκάσει να εφαρμόσουν τον αμφιλεγόμενο ορισμό του IHRA, ο οποίος έχει καταδικαστεί από επικριτές ως «επικίνδυνος» και «πολιτικοποιημένος».

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Drop Site News, η ΟΙΕ στο Κολούμπια στοχοποίησε φοιτητές αποκλειστικά για λόγους όπως η ανάρτηση αφισών, οι αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η διοργάνωση διαμαρτυριών που τους καλούσαν να καταδικάσουν το Ισραήλ και να χαρακτηρίσουν τις ενέργειες του Ισραήλ ως γενοκτονία.

«Οι αφίσες έγραφαν πράγματα όπως «Καταδικάστε το Ισραήλ» και «Το Ισραήλ είναι ένα τρομοκρατικό κράτος»- τώρα το Κολούμπια μου λέει ότι αυτό συνιστά παρενόχληση λόγω διακρίσεων βάσει του νόμου περί πολιτικών δικαιωμάτων. Αν ένα από αυτά έλεγε κάτι σαν 'Σκοτώστε τους Σιωνιστές' θα το καταλάβαινα, αλλά αυτά δεν ήταν», ανέφερε ο ειδησεογραφικός ιστότοπος που επικαλείται έναν φοιτητή του Κολούμπια.

Ιστορικό επιτήρησης της ADL

Ο ρόλος της ADL στη διαμόρφωση της πολιτικής της πανεπιστημιούπολης αποτελεί μέρος μιας μακρύτερης ιστορίας επιχειρήσεων επιτήρησης και επιρροής.

Από τη δεκαετία του 1970, η οργάνωση έχει προωθήσει την ιδέα ενός «νέου αντισημιτισμού» που χαρακτηρίζει τον αντισιωνισμό και ορισμένες επικρίσεις του Ισραήλ ως μορφές αντισημιτισμού.

Το 2022, ο ίδιος ο Γκρίνμπλατ δέχτηκε αντιδράσεις από πολλές εβραϊκές ομάδες και ορισμένα μέλη του προσωπικού της ADL όταν δήλωσε ότι δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ των δύο.

«Ο αντισιωνισμός είναι αντισημιτισμός», δήλωσε ο Γκρίνμπλατ σε ομιλία του στην Εικονική Εθνική Σύνοδο Κορυφής της ADL.

«Ο αντισιωνισμός ως ιδεολογία βασίζεται στον θυμό. Βασίζεται σε μια και μόνη έννοια: την άρνηση ενός άλλου λαού, μια έννοια τόσο ξένη στο σύγχρονο λόγο όσο και η λευκή υπεροχή», υποστήριξε.

Στην ομιλία του χαρακτήρισε επίσης τους Students for Justice for Palestine και την Jewish Voice for Peace ως «ριζοσπαστικούς αριστερούς» εξτρεμιστές, υποστηρίζοντας ότι αντικατοπτρίζουν την ακροδεξιά. Και στις δύο ομάδες απαγορεύτηκε η πραγματοποίηση εκδηλώσεων στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια από το 2024.

Ο ιστότοπος της ADL αναφέρει ανοιχτά ότι «διαμορφώνει το έργο των πολιτικών» σε ομοσπονδιακό, πολιτειακό και τοπικό επίπεδο μέσω της «διακομματικής συνηγορίας».

Επιπλέον, η οργάνωση έχει επεκτείνει σημαντικά τις προσπάθειες άσκησης πίεσης με στόχο την προώθηση μιας φιλόδοξης «νομοθετικής ατζέντας», αυξάνοντας τις πολιτικές δαπάνες της κατά 94% το 2004, ανεβάζοντας τις δαπάνες πίεσης σε συνολικά 1,4 εκατομμύρια δολάρια.

Οι προσπάθειες αυτές λαμβάνουν χώρα με φόντο παλαιότερες αντιπαραθέσεις της ADL, όπως το σκάνδαλο κατασκοπείας της ADL το 1993, κατά το οποίο αποκαλύφθηκε ότι η οργάνωση παρακολουθούσε παράνομα περισσότερα από 10.000 άτομα και 950 οργανώσεις, συμπεριλαμβανομένων αραβοαμερικανικών ομάδων, οργανώσεων για τα πολιτικά δικαιώματα των μαύρων, όπως η NAACP, αριστερών ακτιβιστών, διοργανωτών κατά του απαρτχάιντ, ακόμη και προοδευτικών εβραϊκών ομάδων.

Η συνεχιζόμενη καταστολή του φιλοπαλαιστινιακού ακτιβισμού στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια και όχι μόνο, εγείρει ανησυχητικά ερωτήματα σχετικά με τον βαθμό στον οποίο το φιλοϊσραηλινό λόμπι επηρεάζει την πολιτική των πανεπιστημίων των ΗΠΑ, την ελευθερία του λόγου και την επιβολή των πολιτικών δικαιωμάτων.

Η γραμμή μεταξύ της καταπολέμησης του αντισημιτισμού και της καταστολής της πολιτικής διαφωνίας γίνεται επικίνδυνα ασαφής.