سازمان «ایمرجنسی» روز سه‌شنبه ۱۲ آگوست ۲۰۲۵ اعلام کرد که چهار سال پس از فروپاشی دولت جمهوری و خروج نیروهای خارجی، بحران بهداشت در افغانستان نه‌تنها کاهش نیافته، بلکه شدت بیشتری پیدا کرده و میلیون‌ها نفر همچنان از دسترسی به خدمات پزشکی ابتدایی محروم هستند.
بر اساس این گزارش، فروپاشی اقتصادی، محدودیت‌های طالبان بر کار و سفر زنان و کمبود منابع، فشار زیادی بر نظام سلامت افغانستان وارد کرده است. نتایج مصاحبه با بیش از ۱۶۰۰ بیمار، مراقب و کادر درمان در ۱۱ ولایت نشان می‌دهد که بیش از ۷۰ درصد شهروندان این کشور به خدمات بهداشتی رایگان یا مقرون‌به‌صرفه دسترسی ندارند.
دژان پانیک، رئیس دفتر ایمرجنسی در افغانستان، با اشاره به نیاز ۲۲.۹ میلیون نفر به کمک‌های بشردوستانه گفت که زیرساخت‌های آسیب‌دیده، محدودیت‌های مرتبط با حقوق بشر و ضعف در دسترسی به خدمات درمانی، افغانستان را به «آزمایشی برای بقا پس از جنگ» تبدیل کرده است.
این گزارش می‌افزاید که در برخی مناطق، محدودیت بر سفر و کار زنان موجب شده بیماران زن دیر به مراکز درمانی برسند و در مواردی جان خود را از دست بدهند.
ایمرجنسی تأکید کرده که آموزش کارکنان درمانی، به‌ویژه زنان، بخش مهمی از فعالیت‌های این سازمان است و هم‌اکنون ۲۳ درصد کارکنان آن را زنان تشکیل می‌دهند.
این سازمان که از سال ۱۹۹۹ در افغانستان فعالیت دارد، در حال حاضر سه مرکز جراحی در کابل، لشکرگاه و عنابه، یک مرکز تخصصی زنان در پنجشیر و بیش از ۴۰ مرکز کمک‌های اولیه و درمانگاه بهداشت اولیه در سراسر کشور را اداره می‌کند.
