Научниците открија сосема нов вид на дрво, а откритието може драстично да ја зголеми способноста на дрвјата да складираат јаглерод.

Дрвото од лале има структура на дрво од нано размери што е некаде помеѓу тврдо дрво и меко дрво, што може да објасни зошто може толку ефикасно да складира јаглерод, пишува New Scientist.

Јан Лизаковски од Јагелонскиот универзитет во Полска и неговите колеги ги истражувале наноскопските структури на примероци од дрво од 33 видови од ботаничката градина на Универзитетот во Кембриџ.

Тие го замрзнаа секој примерок користејќи азот, кој ги одржуваше на температура од минус 210 степени, пред да го проучат секој со помош на електронски микроскоп за скенирање со ниска температура.

Ова им овозможило да ја анализираат големината на секој макрофибрил, ситните нишки што ги сочинуваат дрвените ќелии.

Откриле дека тврдите дрва, како дабот, имаат макрофибрили со дијаметар од околу 15 нанометри, додека меките дрва, како што се борот и смреката, имаат макрофибрили поголеми од 25 нанометри во дијаметар.

„Но, постои еден изненадувачки исклучок. Два вида лале - дрвото лале Liriodendron tulipifera и кинеското дрво лале Liriodendron chinense имаат макрофибрили од околу 20 нанометри, на половина пат помеѓу меко и тврдо дрво.

„Дрвата од лалиња од непозната причина има различна структура на макрофибрили“, вели Лизаковски.

Тој објасни дека лалињата еволуирале од магнолии пред 30 до 50 милиони години, што се совпаѓа со драстичното намалување на јаглерод диоксидот во атмосферата.

Ова може да објасни зошто дрвјата од лалиња се толку ефикасни во складирањето на јаглеродот. Студијата е објавена во списанието „New phytologist“

Складирањето на кислород е многу важно во борбата со климатските промени. Едно од решенијата е јаглеродното пребивање, процес за кој шумите се неизмерно важни. Шумите секоја година апсорбираат двојно повеќе јаглерод отколку што испуштаат и се шумите се еден од најголемите јаглеродни апсорбенти во светот.