Претседателот на либанскиот парламент Набих Бери во вторникот ја отфрли можноста министрите од неговото движење Амал и од Хезболах да ја напуштат владата поради одлуката за разоружување на вооружените групи и нивно ставање под државна контрола.

Минатата недела, владата ги поддржа мерките наведени во предлогот на САД, кои вклучуваат ограничување на оружјето во земјата и распоредување на либанската армија на југот од земјата.

Хезболах го отфрли потегот, а неговиот парламентарен блок издаде соопштение со остра формулација во кое го опишува ставот на владата како „опасен државен удар“.

Во разговор за либанскиот весник „Ал-Џумхурија“, Бери, кој е и претседател на движењето Амал, рече дека оставката на четири министри од двете групи „во моментов не е на маса“.

Тој нагласи дека Либан поминува низ исклучителни околности што бараат од сите страни да дејствуваат со најголемо чувство на одговорност и мудрост, додавајќи дека спречувањето на земјата да се лизне во секташки конфликт останува врвен приоритет.

„Непријателот Израел би бил воодушевен да види раздор меѓу Либанците“, предупреди Бери, повикувајќи ги политичките актери да ја ублажат својата реторика во согласност со оваа цел.

Американскиот пратеник во Дамаск, Томас Барак, го посети Либан во јули и доби одговор од претседателот Џозеф Аун во кој се поддржува предлогот на Вашингтон за вооружување на Хезболах и повлекување на Израел од јужен Либан.

Либанскиот премиер Наваф Салам ѝ нареди на армијата да се подготви да го спроведе планот, додека Аун презентираше поширок национален предлог, вклучувајќи израелско повлекување, ослободување на затвореници и целосна контрола на оружјето од страна на државата.

Прекуграничната војна меѓу Израел и Хезболах започна во октомври 2023 година и ескалираше во целосна војна во септември 2024 година.

Дури 4.000 луѓе, вклучувајќи го и лидерот на Хезболах, Хасан Насралах, беа убиени, а околу 17.000 други беа ранети.

Во ноември беше постигнат прекин на огнот, но израелските сили речиси секојдневно извршуваат напади во јужен Либан, тврдејќи дека целта на примирјето се активностите на Хезболах.

Според примирјето, Израел требаше целосно да се повлече од јужен Либан до 26 јануари, но рокот беше продолжен до 18 февруари откако Тел Авив одби да го почитува. Израел продолжува да одржува воено присуство на пет гранични пунктови.