Podczas wtorkowej dyskusji w Białym Domu na temat Ukrainy, Donald Trump przedstawił się jako mistrz negocjacji, twierdząc, że woli trwały pokój od tymczasowych zawieszeń broni. Zapewnił, że od początku swojej prezydentury zakończył sześć wojen.

Jednakże bliższe spojrzenie na konflikty, które Trump wskazuje, maluje znacznie bardziej skomplikowany obraz. Jego osiągnięcia w zakresie budowania pokoju są co najwyżej mieszane, a w kilku konfliktach, które twierdzi, że rozwiązał, nadal widoczna jest przemoc lub polityczny impas.

Administracja Trumpa twierdzi, że pomogła rozwiązać spory między Izraelem a Iranem, Demokratyczną Republiką Konga a Rwandą, Kambodżą a Tajlandią, Indiami a Pakistanem, Serbią a Kosowem oraz Egiptem a Etiopią.

Ale w rzeczywistości konflikty te opowiadają inną historię.

Demokratyczna Republika Konga – Rwanda

Walki między siłami rządowymi i wspieranymi przez Rwandę rebeliantami w Demokratycznej Republice Konga trwają od lat, napędzane są napięciami etnicznymi i rywalizacją o zasoby.

Pomimo międzynarodowych wysiłków mediacyjnych konflikt pozostaje nierozwiązany. Zaledwie w zeszłym tygodniu rebelianci wspierani przez Rwandę nie dotrzymali kluczowego terminu porozumienia pokojowego w Dosze, co pokazuje, że trwały pokój jest daleki od osiągnięcia.

Administracja Trumpa twierdzi, że odegrała rolę w zakończeniu działań wojennych, ale trwająca przemoc przeczy jakimkolwiek twierdzeniom o całkowicie rozwiązanym konflikcie.

Egipt – Etiopia

Podobnie napięcia między Egiptem, a Etiopią koncentrują się na budowie przez Etiopię Wielkiej Tamy Renesansu na Nilu, co Kair uważa za zagrożenie dla swojego zaopatrzenia w wodę.

Negocjacje są powolne i niekonkluzywne, pozostawiając spór nierozwiązany i budząc obawy przed przyszłą eskalacją.

Trump i jego administracja sugerowali zaangażowanie w promowanie dialogu, jednak nie osiągnięto żadnego przełomowego porozumienia.

Indie – Pakistan

Napięcia między Indiami a Pakistanem w sprawie Kaszmiru często eskalowały, a obie strony wymieniały się atakami i oskarżeniami. W maju przemoc gwałtownie wzrosła.

Administracja Trumpa twierdziła, że pośredniczyła w zawieszeniu broni, przedstawiając to jako dyplomatyczne zwycięstwo.

10 maja, po starciach między Indiami a Pakistanem, Trump ogłosił: “Po długiej nocy rozmów mediowanych przez Stany Zjednoczone, z przyjemnością ogłaszam, że Indie i Pakistan zgodziły się na pełne i natychmiastowe zawieszenie broni. Gratulacje dla obu krajów za użycie zdrowego rozsądku i wielkiej inteligencji.”

Jednakże rząd Indii odrzucił sugestię, że Trump odegrał jakąkolwiek znaczącą rolę w powstrzymaniu walk, podkreślając, że tak zwane rozwiązanie wynegocjowane przez USA miało głównie symboliczny charakter.

Serbia – Kosowo

Relacje między Serbią a Kosowem pozostają napięte dekady po tym, jak Kosowo ogłosiło niepodległość w 2008 roku.

Trump przypisuje sobie zasługę za zapobieżenie wojnie między tymi krajami, jednak Serbia zaprzeczała, jakoby planowała jakikolwiek konflikt zbrojny, sugerując, że kryzys nigdy nie był tak bliski, jak twierdzono.

Amerykańscy urzędnicy chwalili zaangażowanie dyplomatyczne, ale brak formalnego konfliktu sprawia, że twierdzenia Trumpa o roli budowniczego pokoju są wątpliwe.

Iran – Izrael

Długotrwała wrogość między Iranem a Izraelem obejmuje groźby dotyczące zdolności nuklearnych, wpływów regionalnych i działań militarnych.

Stany Zjednoczone przeprowadziły ataki z użyciem bomb penetrujących obiekty wojskowe i nuklearne, zanim wywarły presję na Teheran. Działania miały na celu zaakceptowanie zawieszenia broni, przez Iran co dodatkowo komplikuje narrację Trumpa jako budowniczego pokoju.

W sprawie Izraela i Iranu Trump napisał: “Izrael i Iran w pełni zgodziły się na całkowite zawieszenie broni.”

Pomimo twierdzeń Trumpa o rozwiązaniu konfliktu, te agresywne działania wskazują, że “porozumienia pokojowe” były bardziej związane z wywieraniem presji niż z rzeczywistym zakończeniem wrogości.

Kambodża – Tajlandia

Pod koniec lipca 2025 roku starcia na granicy między Kambodżą a Tajlandią zabiły dziesiątki osób i zmusiły setki tysięcy do opuszczenia domów. Obie strony obwiniały się nawzajem za walki, które obejmowały eksplozje min lądowych i wymianę ognia artyleryjskiego.

Administracja Trumpa twierdziła, że interweniowała dyplomatycznie, aby pomóc w powstrzymaniu konfliktu. W mediacjach uczestniczyły również Malezja i Chiny.

Trump tak opisał wysiłki na rzecz powstrzymania trzydniowych walk granicznych między Tajlandią a Kambodżą: "Rozmowa z Kambodżą dobiegła końca, ale spodziewam się oddzwonić w sprawie wstrzymania wojny i zawieszenia broni w oparciu o to, co ma do powiedzenia Tajlandia. Staram się uprościć złożoną sytuację!".

Zawieszenie broni rzeczywiście ogłoszono 28 lipca, ale doniesienia o naruszeniach i trwających napięciach pokazują, że rozejm pozostaje kruchy.

Pokój zamiast zawieszenia broni?

Chociaż Trump twierdzi teraz, że unika zawieszeń broni na rzecz szerszych porozumień pokojowych, jego własne wypowiedzi mówią co innego.

MSNBC, amerykańska stacja telewizyjna, podkreśliła, że Trump wielokrotnie wzywał do zawieszenia broni na Ukrainie w tygodniach poprzedzających jego spotkania z Putinem i Zełenskim.

Jednakże w zeszłym tygodniu na Alasce Trump spotkał się z Putinem, który zażądał, aby Ukraina oddała terytorium na południowym wschodzie, zanim jakiekolwiek zawieszenie broni mogłoby zostać wynegocjowane. Do poniedziałkowych spotkań z europejskimi liderami Trump twierdził, że nie dąży już do zawieszenia broni.

“Jeśli spojrzycie na sześć porozumień, które zawarłem w tym roku, wszystkie dotyczyły wojen. Nie robiłem żadnych zawieszeń broni,” powiedział Zełenskiemu, dodając: “Nie sądzę, że potrzebujecie zawieszenia broni.”

Mimo, że przedstawia siebie jako architekta wielu porozumień pokojowych, większość konfliktów pozostaje nierozwiązana. A w Gazie, Izrael kontynuuje swoją ludobójczą wojnę przeciwko Palestyńczykom z pełnym poparciem Trumpa.