Toen een Boeing 777 van de Amerikaanse luchtvaartmaatschappij Omni Air op 18 mei landde op de luchthaven Ben Gurion in Tel Aviv, had niemand verwacht dat de daaropvolgende gebeurtenissen zoveel aandacht zouden trekken.

Al snel verschenen beelden van “enkele honderden Amerikaanse veteranen” die uit het vliegtuig stapten—een golf van personeel die, volgens waarnemers zoals Avi Scharf, via een typische Amerikaanse militaire charterroute was aangekomen: Washington, DC naar Sofia, en vervolgens naar Israël.

Het vliegtuig en de logistiek droegen de kenmerken van een militaire missie, maar deze operatie was verpakt in een humanitair jasje.

Waarvoor deze veteranen waren gearriveerd, wordt nu duidelijk: een controversieel hulpprogramma in Gaza, gecoördineerd niet door de VN of het Rode Kruis, maar door een nieuwe, particulier gerunde humanitaire stichting die opereert onder een waas van geheimzinnigheid en wordt bewaakt door Amerikaanse particuliere militaire aannemers.

Elke aannemer ontvangt een vergoeding van $1.100 per dag, plus een ondertekenbonus van $10.000 tijdens het recente staakt-het-vuren, zo meldden Haaretz en Reuters.

Honderden Palestijnse kinderen zijn in Gaza gestorven door honger, aangezien Israël de toegang tot hulp blijft blokkeren in de enclave die is verwoest door Israëlische bombardementen.

De hulppakketten die worden uitgedeeld bevatten zaken zoals suiker, rijst, instant noedels en ingeblikt voedsel—net genoeg om in de handen te dragen.

“De inhoud van het pakket, in normale tijden vóór de genocide, zou minder dan $40 kosten. Dit maakt het onmogelijk om de gerapporteerde dagelijkse kosten van $1.100 per aannemer te rechtvaardigen,” zegt Mohammed AbuNasser, een Palestijnse journalist.

“In plaats van uit te besteden tegen zulke opgeblazen tarieven, zouden ze internationale hulporganisaties gewoon hun werk effectief kunnen laten doen,” vertelt hij aan TRT World.

Twee weinig bekende Amerikaanse bedrijven, Safe Reach Solutions (SRS) en UG Solutions, zijn gecontracteerd om beveiliging en logistieke ondersteuning te bieden aan de Gaza Humanitarian Foundation (GHF), een pas opgerichte NGO zonder eerdere ervaring in hulpverlening.

Hoewel officieel belast met het toezicht op de levering van hulp, zouden deze aannemers zich bezighouden met activiteiten die veel verder gaan dan logistiek, wat alarmbellen doet rinkelen bij internationale waarnemers en mensenrechtenorganisaties.

Humanitairen of spionnen?

Uit gelekte interne communicatie, gerapporteerd door Ynet News, blijkt dat SRS betrokken is bij surveillance- en inlichtingenoperaties in Gaza.

Deze taken omvatten naar verluidt het beheren van controleposten, het analyseren van drone- en satellietbeelden en het identificeren van gewapende actoren—rollen die wijzen op nauwe samenwerking met het Israëlische leger.

Toch zou SRS geen eigen inlichtingeninfrastructuur hebben en in plaats daarvan afhankelijk zijn van gegevens die door Israëlische troepen worden geleverd.

Deze onthullingen komen terwijl de GHF, die maandag haar operaties in Gaza lanceerde, scherpe kritiek krijgt vanwege haar ondoorzichtige mandaat en politieke afstemming.

Ondersteund door de VS en Israël en pas enkele maanden eerder opgericht in februari, ligt de stichting onder vuur van de Verenigde Naties omdat ze bestaande humanitaire inspanningen ondermijnt en verdere verdrijving van Palestijnen mogelijk maakt.

Volgens dit plan zou hulp uitsluitend worden gedistribueerd via door Israël aangewezen “veilige distributiezones” in het zuiden van Gaza, waardoor Palestijnen in een klein gebied worden gedwongen en onrealistisch lange afstanden moeten afleggen om hulppakketten te ontvangen.

Critici stellen dat de opzet is ontworpen om bevolkingsverplaatsing van noord naar zuid te bevorderen, een beleid dat volgens mensenrechtenorganisaties neerkomt op gedwongen verhuizing.

Het plan is zo schimmig dat zelfs Jake Wood, die de afgelopen twee maanden als uitvoerend directeur van de GHF diende, zondag ontslag nam en zei dat hij niet “principes van menselijkheid, onpartijdigheid en onafhankelijkheid” kon opgeven.

Omhuld in geheimzinnigheid

Volgens The New York Times ontstond het idee voor een parallel hulpsysteem voor Gaza eind 2023 uit een kring van Israëlische zakenlieden, veiligheidsfunctionarissen en regeringsmedewerkers.

Het plan was bedoeld om de invloed van Hamas te verzwakken door traditionele hulpkanalen zoals de VN te omzeilen en particuliere aannemers in te zetten in door Israël gecontroleerde gebieden.

Onder de architecten: durfkapitalist Michael Eisenberg, voormalig Israëlisch militair adviseur Yotam HaCohen en tech-ondernemer Liran Tancman. Zij stelden zich een systeem voor om de humanitaire crisis in Gaza te beheren zonder de schijn van directe bezetting.

De bedrijven achter de schermen

SRS, een van de belangrijkste aannemers, werd stilletjes opgericht eind 2023 en officieel gelanceerd in januari 2025.

Volgens Haaretz speelde SRS een sleutelrol in de operationele planning van de Netzarim Corridor, een gemilitariseerde route die noordelijk en zuidelijk Gaza met elkaar verbindt, tijdens een tijdelijk staakt-het-vuren eerder dit jaar.

De oorsprong en financiële steun van het bedrijf blijven onduidelijk, hoewel onderzoeksjournalist Jack Poulson het heeft gelinkt aan Two Ocean Trust LLC, een vermogensbeheer in Wyoming, VS.

SRS wordt geleid door Phil Reilly, een voormalig CIA-paramilitaire officier en veteraan van de Amerikaanse Special Forces, wiens verleden onder meer de jacht op Osama bin Laden omvatte, onder het team met de codenaam ‘Jawbreaker’—recent geprofileerd in een Netflix-documentaire.

Een gelekt bericht van een SRS-medewerker beschreef de bedrijfscultuur als vergelijkbaar met een tech-startup, ondanks de risicovolle missie.

Het bedrijf heeft de werving opgevoerd voor functies zoals “Humanitarian Liaison Officers” en “Team Deputies”.

Vacatures geplaatst op LinkedIn zoeken professionals met zeven of meer jaar ervaring in humanitaire of militaire operaties, bij voorkeur Arabisch sprekende Amerikaanse staatsburgers met VN- of NGO-achtergrond, dezelfde instellingen die GHF omzeilt.

Ondanks het lage profiel lijkt de interesse groot. Eén functie trok naar verluidt meer dan 100 sollicitanten in twee weken. Toch heeft de recruiter genaamd “Ali Ali” geen zichtbare online aanwezigheid, en sommige vacatures zijn zonder uitleg verdwenen.

SRS wordt in Gaza vergezeld door UG Solutions, een beveiligingsbedrijf uit North Carolina, opgericht door Jameson Govoni, een voormalige Green Beret die ooit surveillanceprogramma’s ontwierp voor Amerikaanse speciale operaties.

Govoni’s cv omvat een periode waarin hij een startup voor een katerremedie genaamd Alcohol Armor leidde. In een inmiddels verwijderde video zei hij ooit: “Ik ging zo snel mogelijk bij het leger om pijn toe te brengen aan degenen die ons pijn deden.”

VN eruit, privésector erin

De GHF, waarvoor zowel SRS als UG Solutions werken, beschrijft zichzelf als een onafhankelijke non-profitorganisatie.

Maar critici beweren dat het een voertuig is voor strategische belangen van de VS en Israël.

Het hulpprogramma dat het ondersteunt sluit ervaren internationale organisaties uit en leunt in plaats daarvan zwaar op particuliere bedrijven met militaire achtergronden en beperkte humanitaire geloofwaardigheid.

En met operaties beperkt tot door Israël gedefinieerde “veilige zones” in het zuiden van Gaza, vreest de VN dat het nieuwe hulpsysteem eerder ontheemding versterkt dan vermindert.

Terwijl hulptrucks Gaza binnenrollen, begeleid door Amerikaanse aannemers, blijven de bredere gevolgen onduidelijk.

Maar wat steeds duidelijker wordt, is dat achter dit nieuwe model van humanitaire hulp een complex, geheimzinnig netwerk schuilgaat van militaire veteranen, inlichtingenoperatieven en winstgedreven bedrijven, waarbij de grens tussen liefdadigheid en geheime operaties vervaagt.