Katika nyanda za juu za Afrika Mashariki—ambako mila husambaa kwa upepo, na milima
hulinda historia—alikuwapo mtu mmoja aliyejulikana kama mponyaji na nabii.

Alikuwa Mbatian, Laibon mashuhuri wa watu wa Maasai wa Kenya na Tanzania.
Aliunganisha watu.

Sauti kati ya dunia na ulimwengu wa roho.

Kwa hekima yake, Wamaasai waliweza kutatua migawanyiko ya ndani—wakaungana dhidi ya jamii pinzani ya Ilaikipiak, na kurejesha heshima yao katika Tambarare za savannah.

Uongozi wa Mbatian haukuwa wa kivita tu, au kishirikina tu—ulikuwa dira ya kitamaduni,
iliyolinda utambulisho wao katika dunia iliyokuwa ikibadilika.

Na aliposema, mashujaa walimsikiliza. Alipobariki, jamii nzima ilisogea.

Kabla hajafariki mwaka 1890, Mbatian alikabidhi alama takatifu za Ulaiboni au uongozi kwa mwanawe mdogo, Lenana—uamuzi huu ulizua mgogoro mkubwa na kaka yake Sendeio.

Ubishi huu ulibadili taswira ya uongozi ya Wamaasai.

Lakini uwepo wa Mbatian haukufutika kabisa. Leo, kilele cha juu zaidi cha Mlima Kenya kinaitwa Point Batian, heshima iliyoandikwa juu ya mawingu—kwa heshima ya nabii aliyewaamsha watu wake kwa maono.

Hadithi ya Mbatian si historia tu. Ni mlima. Ni unabii. Na bado inasikika katika upepo wa Bonde la Ufa.