Duizenden Israëli's hebben een landelijke staking georganiseerd en snelwegen in meerdere steden geblokkeerd om de regering van Benjamin Netanyahu onder druk te zetten een gevangenenruil met Palestijnen te realiseren en een einde te maken aan de voortdurende oorlog in Gaza.

De algemene staking op zondag werd uitgeroepen door families van Israëlische gevangenen in Gaza, die vrezen dat het besluit van de Israëlische regering vorige week om Gaza volledig te bezetten, het leven van hun dierbaren in gevaar brengt.

Demonstranten probeerden straten, tunnels en bruggen in Jeruzalem en Tel Aviv te blokkeren, wat de autoriteiten ertoe bracht waterkanonnen in te zetten om hen uiteen te drijven.

Ook werden banden in brand gestoken, wat leidde tot grootschalige verkeershinder.

Honderden particuliere bedrijven, gemeenten en organisaties sloten zich aan bij de actie, terwijl de publieke omroep KAN meldde dat duizenden demonstranten belangrijke wegen afsloten, wat leidde tot verkeersopstoppingen en de opschorting van treinverkeer.

Restaurants en cafés sloten hun deuren, en volgens Haaretz spraken tientallen Israëlische artiesten, beroemdheden en atleten hun steun uit en namen deel aan de staking.

Belangrijke vakbonden, waaronder advocaten, artsen en het bedrijfsforum, evenals de Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem, bevestigden eveneens hun deelname aan de staking.

De Israëlische politie meldde dat 38 demonstranten in het hele land werden gearresteerd tijdens de staking, aldus de krant Yedioth Ahronoth.

Oppositie neemt deel

Oppositieleider Yair Lapid bezocht het Gijzelingsplein in Tel Aviv om deel te nemen aan de staking.

“We leggen vandaag het land plat. Onze gijzelaars zijn geen pionnen die de regering mag opofferen voor de oorlogsinspanningen; het zijn burgers die de regering moet terugbrengen naar hun families,” zei Lapid tegen demonstranten in een video op X.

“Ze zullen ons niet stoppen, ze zullen ons niet uitputten. We blijven vechten totdat de gijzelaars thuiskomen, er een deal is en de oorlog eindigt,” voegde hij eraan toe.

Ook Benny Gantz, leider van de Nationale Eenheid, sprak zijn steun uit voor de demonstranten en eiste dat de regering de families van de gijzelaars niet zou aanvallen.

Voormalig minister van Defensie Yoav Gallant sloot zich in Tel Aviv aan bij de staking ter ondersteuning van de families van de gegijzelden. “We hebben de hoogste plicht om iedereen thuis te brengen,” zei Gallant volgens de Yedioth Ahronoth.

Presidenten van Israëlische universiteiten waren aanwezig bij de protesten om te eisen dat de regering-Netanyahu een staakt-het-vuren en een gijzelingsruilovereenkomst bereikt.

“Afgelopen maart hebben alle hoofden van universiteiten en hogescholen in Israël een brief aan de premier ondertekend. We hebben duidelijk gesteld dat de regering de overeenkomst moet voltooien en iedereen moet terugbrengen,” zei Daniel Chamovitz, president van de Ben-Gurion Universiteit van de Negev, in zijn toespraak.

“Dit was geen politieke eis; het was een morele en gewetensvolle oproep,” voegde hij eraan toe.

Extreemrechts

Extreemrechtse oppositie en leden van de Israëlische regering veroordeelden de staking. Minister van Financiën Bezalel Smotrich beschuldigde de organisatoren van “emotionele manipulatie ten gunste van Hamas.”

“Zoals het er nu uitziet, ondanks een enorme opbouw door onverantwoordelijke media en een reeks politiek gemotiveerde actoren, wint de campagne geen terrein en betreft het slechts een klein aantal mensen,” beweerde hij.

Minister van Nationale Veiligheid Itamar Ben-Gvir zei op X dat de demonstranten “dezelfde mensen zijn die Israël eerder hebben verzwakt en dat nu opnieuw proberen te doen.”

Op 8 augustus keurde het Israëlische Veiligheidskabinet het plan van Netanyahu goed om Gaza-stad volledig te bezetten, wat scherpe internationale kritiek opleverde van veel landen en mensenrechtenorganisaties.

Volgens Israëlische schattingen blijven er ongeveer 50 gijzelaars in Gaza, waarvan er naar schatting 20 nog in leven zijn. Israël houdt meer dan 10.800 Palestijnen vast in zijn gevangenissen onder erbarmelijke omstandigheden, waarbij mensenrechtenorganisaties melding maken van sterfgevallen door marteling, honger en medische verwaarlozing.